Reisverslag dag 19 t/m 22

Dag 19 (1/12): Overdag gaan we hele dag bezig met bouwen. Vlakbij onze accommodatie zal een echt Akha-museum komen. Wij gaan vandaag helpen met de bouw van dat museum, maar eerst ontbijten. We werken hier met een soort corveelijst, en zo moeten er vandaag ook een paar eerder uit om het ontbijt klaar te maken. Als ik wakker ben en naar de eettafel loop moet er nog water gekookt worden. Dat doen ze hier op een mooie primitieve manier. Het water wordt in een ketel gedaan, en eerst wordt er dan een klein vuurtje gemaakt waar de ketel op komt. Uiteindelijk duurt het 10 minuten voordat we ons theewater hebben. Na het ontbijt gaan we aan de slag. Eerst moeten we cement maken. Één groep gaat zakken vullen met steentjes en één groep gaat zakken vullen met zand. Als we deze vol hebben en naar boven gesjouwd hebben (erg zwaar!!) kunnen we beginnen cement te maken. Dit doet een deel van de groep, en ik ga naar een grote puinbult die helemaal moet verdwijnen. Deze bult ligt wat in de weg voor het museum en wij moeten dus alles weghalen. En dat gaan wij vandaag lang niet af krijgen... De bult is zo'n 2,5 meter hoog en we beschikken hier nou niet over het meest moderne gereedschap. We moeten het puin los hakken met een soort schep en dan in kleine mandjes doen. Deze mandjes moeten we dan weer ergens anders legen en dan weer opnieuw vullen. De bult blijft groot maar je ziet dat we hem een mooi eindje kleiner hebben gekregen. Ondertussen worden de pilaren verstevigd met cement en krijg ik weer een nieuw klusje. Er moeten drie gleuven komen voor beton. Hier wordt dan later een muur op gebouwd. Die gleuven graven/ hakken we weer met diezelfde rare schep en nog voor de lunch hebben we de drie gleuven gemaakt. Na de lunch (die er heel goed in ging na die zware ochtend!) gingen we weer aan de arbeid. Nu gingen we vooral beton storten. Het beton maken we handmatig door alle ingrediënten in een grote kuip te gooien en daarna te roeren met een schep. In de gleuven die we gegraven hadden kwam een frame en daar gooiden we emmertje voor emmertje beton in. Om te zorgen dat het beton niet te ver stroomde werd er een stukje karton voor gezet. Dit moet de boel tegenhouden tot het hard is. Hier zijn we tot 4 uur mee bezig geweest. Na een kleine pauze gaan we naar een nabijgelegen meer waar we even kunnen zwemmen en/of wassen. Het is hetzelfde meer als waar we gisteren geluncht hebben en hier gaan we ons vandaag maar wassen. Na een halfuur zwemmen en wassen gaan we weer in de truck en nemen we een bezoekje aan de lokale markt. De markten in Thailand zijn echt leuk om te bezoeken! Dit in een ander nabijgelegen dorp, met dus "gewone" Thaise mensen en geen Akha. Hier kopen we ons avondeten en na een kort ritje naar de supermarkt gaan we terug naar het dorp en onze accommodatie. Als we terug zijn staat er een schaal met fruit voor ons klaar en zitten we nog even gezellig bij elkaar. De zelfde vreemde man van gisteren komt ook weer langs. Dit keer zijn echter ook onze coordinatoren in de buurt en zij spreken Akha. Op die manier konden we iets makkelijker met deze rare man communiceren. Ik heb tot nu toe het gevoel dat hij vaak dronken is en dat hij ontzettend veel rookt. Dat zegt zijn gebit tenminste. Één van de coordinatoren vertelt ons dat deze man in het dorp (vrij vertaald) Happy Man genoemd wordt. Hier drinkt men namelijk wel gauw eens wat "happy water"; een sterk, zoet alcoholisch drankje. Als je teveel hebt gedronken kom je in "Happy Land". De reden dat deze man Happy Man heet zal dan vast zijn omdat hij Happy Land in zijn leven al vaak bezocht heeft. Maar ja, dat is mijn theorie... Morgen staat er weer een zware maar leuke dag voor de boeg. Er staat dan jungle trekking op het programma!

Dag 20 (2/12): De dag begint vroeg want ik heb vandaag corvee voor het ontbijt. Om 7 uur moeten we klaar staan om het eten klaar te maken. Dat bestaat uit twee grote borden. De één bevat allemaal fruit en de ander pannenkoeken. Ik ga me bezighouden met de pannenkoeken. Maar dit zijn niet zomaar pannenkoeken: we krijgen een mix voor chocoladepannenkoeken. Na een uur bakken voor 10 personen hebben we genoeg klaarliggen en kunnen we toe tasten. Na het eten maken we ons klaar voor het echte werk: de jungle trekking. Ik kan eindelijk een keer mijn stevige schoenen aan doen en iedereen krijgt een eigen mes die we later op de dag nodig hebben. Naast een van onze coördinatoren gaan en nog twee begeleiders mee. Dit zijn twee oudere mannen. De een heeft een hoed op waaraan ik hem aan kan herkennen. Het is een hele vriendelijke, rustige man. Maar de andere man is toch een verrassing voor mij. Het is Happy Man. Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat hij ons door de jungle gaat begeleiden maar goed, ik ben benieuwd. Ik probeer zo weinig mogelijk in mijn tas te stoppen en hopelijk kan ik de dag overleven met 2 liter water. Zo heb ik nog een vrij lichte tas. Maar ineens moet ik én nog 1,5 liter water voor het koken meenemen én een hele watermeloen! Nu is mijn tas bijna 2x zo zwaar maar hij zal in de loop van de dag wel lichter worden. Onze tocht begint door de maisvelden en uiteindelijk komen we in de jungle terecht. Op een bepaald punt stoppen we. Hier gaan we op de jungle manier ons eten koken. We maken zo'n beetje alles van bamboe en dat doen we zelf. We maken onze eigen kop, en ons bestek (twee bamboestokjes). Ook het eten komt in bamboe klaar te liggen. Dit is o.a. noedels. Er wordt water in een grote bamboestam gedaan en op het vuur gezet. Als het kookt kan het bij de noedels gegoten worden. Zo maken we al ons eten en het is super leuk om zo primitief te koken. We zitten zelfs op zelfgemaakte bamboebankjes te eten. Bamboe werkt gewoon overal voor! Na het eten vervolgen we onze trektocht en die duurt nog wel zo'n 2.30 uur. Het is erg vermoeiend, ook omdat je in de jungle lange mouwen moet dragen. De Happy Man blijkt trouwens best normaal te kunnen zijn als hij niet dronken is en het is erg leuk hem er bij te hebben. Als we de jungle uit zijn en de auto hebben gevonden gaan we naar een resort waar we een hot spa kunnen bezoeken. Ik ben de enige jongen en moet dus samen met de twee oude mannen (die begeleiders) een spa delen... Zij kunnen geen Engels en ik geen Akha. Mede daardoor en het leeftijdsverschil kijk ik niet echt uit naar die spa. Maar ondanks de verschillende talen is het toch erg gezellig. Na het avondeten bespreken we het programma voor morgen. Dan gaan we logeren bij een lokaal huishouden. Één van die huishoudens is die van onze "normale" begeleider van vandaag. Ik ga daar morgen naartoe, want het blijkt dat deze man heeft aangevraagd of ik bij hun wou logeren. Ik heb blijkbaar een goede indruk achter gelaten vandaag... Daarna gaan we voor het eerst Happy Water proeven. Dit doen we in combinatie met enkele drankspelletjes. Het is erg gezellig en deze avond maakt onze groep ook veel gezelliger. Een mooie afsluiter van een prachtige dag!

Dag 21 (3/12): Vandaag ben ik precies op de helft van mijn in totaal 42 dagen durende reis! De tijd vliegt hier voorbij! Om 9 uur splitsen we de groep op in twee groepen van vijf en die gaan allebei tot morgenochtend hun tijd doorbrengen bij een lokaal Akha gezin. Ik ga met 4 anderen naar het huis van onze jungle begeleider. Als we aankomen zien we dat dit huis drie bewoners heeft. Aya (de man), Mali (de vrouw) en Matsha (hun nichtje, 2 jaar oud). Ze hebben wel kinderen, maar die zijn het huis al uit en nu voeden ze hun kleine nichtje op. Waarom zij dat doen weet ik niet. Verder loopt er een hond rond, een katje en een aantal kippen. Het huis is best wel modern vergeleken met sommige andere huisjes. Het is gemaakt van hout i.p.v. bamboe en het dak bestaat uit ijzeren platen. Het is erg primitief en ook wel heel knus. Er hangen veel familiefotos en natuurlijk een foto van de koning. Verder staat er een oude tv en de keuken lijkt enigzins op een aangebouwd oud schuurtje. We moeten eerst aan het werk. Er moet hout komen voor het koken. Ze hebben hier namelijk geen gasstel, dus al het eten wordt gekookt met een zelfgemaakt vuurtje. We krijgen allemaal een grote mand op onze rug en een mes. Eenmaal in het bos beginnen we te hakken en na zo'n 45 minuten hebben we onze vijf manden vol. Als we terug zijn bij het huis kunnen we kijken hoe de mevrouw de lunch klaarmaakt. Ze gooit allemaal ingrediënten in de pan en het smaakt goed. We krijgen een klein krukje om op te zitten en er wordt wat grotere kruk in het midden gezet als tafel. Na het eten mogen we traditionele Akha kleding dragen. Het zijn erg kleurrijke kledingstukken die voor feestelijke gelegenheden gedragen wordt. Het ziet er erg grappig uit als we dit allemaal aan hebben. De hoed die ik op moet is best wel zwaar en na een tijdje begin je dat wel te voelen. Als we als groep én samen met de familie op de foto zijn geweest kunnen we de kleding weer uitdoen. Daarna mogen we ons eigen kettinkje of armbandje maken en als die af is gaan we een lekkernijtje maken. In het Engels heet het "sticky rice". Samen met de mevrouw nemen we een grote hoeveelheid rijst en wat kruiden mee. De rijst gaat in een kom en wordt met een grote houten paal meerdere keren gestampt. De rijst wordt er erg plakkerig van en op een gegeven moment is het één groot rijstblok. We kunnen allemaal een stukje krijgen met wat kruiden en dat smaakt best goed. Van de rest worden pannenkoekjes gemaakt voor morgen. Na een beetje relaxen gaan we naar de nabijgelegen school. Vanaf het plein heb je het mooiste uitzichtpunt van het dorp. Hier blijven we zitten om de zonsondergang te bekijken. Als we terug zijn gaan we eten en na het eten gaan we een spel spelen. Het is een spel waarbij je voor één letter verschillende dingen moet bedenken. Bijvoorbeeld een stad, dier of zanger. Ik heb dat al sinds de basisschool niet meer gespeeld dus dat is wel erg leuk om weer eens te doen. Als we uitgespeeld zijn gaan we naar bed. We slapen op de houten vloer dus hopelijk wordt dat wat vanavond... Morgen gaan we kanoën en hebben we een cultuurfeest. Iedereen doet iets muzikaals van zijn/haar eigen cultuur en maakt een gerecht klaar. Ik heb al een plan klaarliggen...

Dag 22 (4/12): Ik word al erg vroeg wakker van alle hanen die door het hele dorp schreeuwen. Als we rustig wakker zijn geworden krijgen we een echt Akha ontbijt. Op de accommodatie kregen we fruit en pannenkoeken, maar alle inwoners hier eten ook 's ochtends gewoon rijst met groente en vlees. Eigenlijk is het ontbijt, lunch en avondeten het zelfde soort eten, alleen is het avondeten wat uitgebreider. Als het kleine nichtje naar school wordt gebracht worden wij door de mevrouw teruggebracht naar de accommodatie. Halverwege rijdt er een dorpsbewoner langs op een scooter en hij vraagt om een of andere reden of ik bij hem achterop wil. Dat was een leuk ritje en zo was ik als eerste terug op op het kamp. We nemen afscheid van onze hele lieve gastvrouw en zij gaat terug naar huis. Vanavond hebben we een cultuurfeest op het kamp en dan zullen zij alle drie ook komen. Als we onze tas hebben ingepakt gaan we richting het kanoën. Als we aankomen heeft er echter niemand zin om te kanoën omdat het vandaag wat kouder en meee bewolkt is. Doordat we eindelijk weer eens Wi-Fi hebben én een warme douche kunnen gebruiken vermaken we hier ons toch een hele poos. Daarna gaan we naar een lokale markt om ons gerecht voor vanavond klaar te maken. Ik ga hutspot maken, dus als ik wat groenten en een stuk vlees heb gevonden ben ik klaar. Na de markt kunnen we onze boodschappen aanvullen in de supermarkt. Eerst moeten we voor één iemand echter nog naar het ziekenhuis vanwege uitslag. Daar moeten we een aardig poosje wachten. Het ziekenhuis doet eerder denken aan een oud busstation dan een ziekenhuis, dus het was wel bijzonder er eens langs te gaan. Als we bij de supermarkt zijn geweest kunnen we op de accommodatie beginnen met koken. In tegenstelling tot de 7 Duitsers moet ik mijn Hollandse gerecht alleen klaarmaken. Er zijn drie vuren beschikbaar en als ik mijn aardappels en wortels geschild heb zijn die alle drie bezet. Na een poos wachten zijn er op een gegeven moment twee vuren beschikbaar en kan ik mijn vlees klaarmaken en de aardappels en wortels koken. Dan heb ik het ineens heel druk. Het vlees staat in de eetruimte op het vuur en de groenten beneden in de keuken. Daarom moet ik een boel traplopen. Gelukkig is er op een gegeven moment een groepje klaar en zij willen wel op de groenten letten. Als het vlees klaar is kom ik een kijkje nemen in de keuken en mijn hulpen hebben al bijna complete hutspot klaargemaakt. Na wat extraatjes toegevoegd te hebben is mijn Hollandse gerecht klaar. Als alle nationaliteiten hun gerecht af hebben kan het cultuur/afscheidsfeestje beginnen. Een aantal dorpsbewoners zijn ook gearriveerd en ze hebben allemaal hun traditionele Akha kleding aan. Dan beginnen we met een traditionele Akha ceremonie. Iedereen moet om de beurt langskomen bij de dorpsbewoners en zo een kring vormen met hun. Eerst krijg je ei met rijst in je handen en dat moet je in één hap opeten. Daarna volgt een slok Happy Water. Als dat op is, krijg je van iedere Akha een touwtje om je pols als bedankje en dit zal ons beschermen. Als iedereen geweest is is het onze beurt om hen iets te geven. Dat is onze eigen maaltijd. We moeten er een verhaal over onze cultuur bij vertellen en laten zien op welke manier je dit eet. Onze coördinator functioneert als tolk. Als ik mijn gerecht heb gepresenteerd word ik al na twee seconden teruggeroepen door de mensen omdat ze het erg lekker vinden. Daarna kunnen we zelf ook toe tasten. Alle gerechten zijn goed gelukt. Als we vol zitten beginnen we aan het muzikale gedeelte. De Akha mensen gaan in een kring staan en beginnen te zingen onder begeleiding van een fluit. Ondertussen voeren ze ook een traditionele dans uit. Het ziet er erg leuk uit en zoiets heb ik zelden of nog nooit gezien. Al na een minuutje springen we bij om mee te doen en zo zijn we wel 20 minuten aan het dansen. Daarna zijn de "buitenlanders" aan de beurt. De Duitse meisjes zingen wat kinderliedjes en doen een leuk dansje. Daarna moet ik als Hollander wat presenteren. Ik heb bedacht om Viva Hollandia te zingen. Na een korte introductie over het nummer vraag ik via onze tolk of het "publiek" de woorden "Viva Hollandia" mee wil zingen. Dat blijkt in de praktijk best lastig te zijn maar iedereen vindt het een leuk optreden. Daarna volgt een fotomoment met alle lieve Akha mensen die langs zijn gekomen en nemen we afscheid van dit traditionele, lieve volk. De mensen weten hier dat deze cultuur waarschijnlijk langzaam zal uitsterven. De kinderen studeren in de stad en zo komen ze meer in de moderne wereld terecht. De oude generatie weet ontzettend veel van de cultuur, maar het wordt steeds lastiger om dat over te brengen. Ik kan me heel goed voorstellen dat men dit hier jammer vindt en ik hoop het en gun het ze van harte om deze cultuur intact te houden. Als we afscheid hebben genomen drinken we nog wat Happy Water met niemand minder dan de Happy Man hemzelf. Daarna pakken we onze tas in want morgen vetrekken we weer naar Singburi. Het was een fantastische week. De mensen zijn hier met een klein beetje al heel erg gelukkig en het dorp voelt echt als een familie. De ceremonie en de dansen waren ook heel erg bijzonder om mee te maken net als natuurlijk het logeren. Ik heb hier ontzettend veel mooie en bijzondere dingen beleefd en een hoop geleerd, het was geweldig!